امام حسین (ع) می فرمایند : خوش خویی عبادت است و سكوت زینت.

امام حسین (ع) می فرمایند : هر كه مرا پس از مرگم زیارت كند روز قیامت زیارتش می كنم و اگر در آتش هم باشد او را بیرون می آورم.

امام حسین (ع) می فرمایند : هر یك از دونفری كه میان آنها نزاعی صورت گیرد و یكی از آن دو رضایت دیگری را بجوید سبقت گیرنده اهل بهشت خواهد بود.